Mr. W. Wedzinga

Over Strafrecht en nog veel meer

                                                        

10 december 2013

Verwarring rond de zaak Rishi

Gisteren was de behandeling van de zaak over het doodschieten van de 17 jarige Rishi. De verdachte was een agent, die op de zitting anoniem bleef en als 001 werd aangeduid. Over het incident is veel geschreven. Wat betreft de feiten valt er niet veel aan toe te voegen. Voor een goed begrip toch een korte herhalingsoefening. Rishi had op het station een man bedreigd. De man meldde dit aan de politie en vertelde er bij dat Rishi mogelijk een vuurwapen bij zich zou hebben. Vrijwel direct waren drie agenten ter plaatse. Zij wilden Rishi aanhouden op grond van verdenking van bedreiging en het bezit van een wapen.   Rishi zette het op een lopen, onttrok zich daarmee aan de aanhouding en werd door een van de agenten in zijn nek of hals geraakt. Dodelijk. De agent werd na lang wikken en wegen vervolgd. Hij dacht dat Rishi gebruik wilde maken van een wapen en wilde hem in zijn benen schieten, maar dat liep fataal af. Achteraf bleek Rishi geen wapen te hebben. De media berichtten uitvoerig over deze zaak. Die verslaglegging bevatte fouten en ook de OvJ en de advocaat gingen, afgaande op de media, regelmatig de mist in. Misschien […]
10 augustus 2012

Magistratelijk gepruts in een zaak van niks

Zitting rechtbank Groningen, zitting 26 juli 2012 Ik ontmoette de advocaat, mr. Van Jaarsveld, vlak voordat de zitting zou beginnen. Een geanimeerd kort gesprek. Kende hem nog van vroeger, toen we beiden bij het Hof Leeuwarden werkten.. In die tijd gingen we samen naar de McDonalds of even een hapje eten bij de Chinees. Beiden bij voorkeur casual gekleed. Nu zag hij er spic en span uit. Moszkowicz kan er een puntje aan zuigen. Blauw krijt pak en sjieke stropdas. Zijn gevoel voor humor en relativeringsvermogen had hij niet verloren. In de kern dezelfde gebleven. Nee, de behandeling zou volgens hem zeker niet lang duren. Sterker nog: de zaak zou inhoudelijk later worden behandeld. Zijn cliënt moest nader worden onderzocht. Maar hij zou wel om opheffing van de voorlopige hechtenis vragen. Niet omdat niet aan de wettelijke criteria was voldaan, maar vanwege persoonlijke omstandigheden. Iedere kenner van het strafrecht weet dat een verzoek om opheffing van de voorlopige hechtenis die ruimte biedt. De wet is niet zaligmakend. Ook als er ruimschoots voldoende bewijs is tegen een verdachte en het gevaar voor herhaling levensgroot aanwezig is, moet het belang om de verdachte van diens vrijheid te beroven worden afgewogen tegen het belang van de […]
29 juni 2012

Er gaat niets boven Groningen

Rechtbank Groningen, zitting 28 juni 2012 De verdachte had een vurig gekoesterde wens: Zo gauw mogelijk weg uit Groningen. Ik kon me daar wel iets bij voorstellen. Een “veelpleger” met een waslijst aan veroordelingen. Drugs- en drankverslaafd, soms zwervend, bij tijd en wijle levend van een uitkering en zwalkend van de ene hulpverleningsinstantie naar de andere . Steeds hetzelfde kringetje van mensen waarin hij terecht kwam. Kom daar maar eens uit. Tamelijk uitzichtloos.  Dat gold ook voor zijn zaak. Althans, zo leek het. Het type zaak waarvan er 13 in een dozijn gaan. Diefstal van koffie en bierkratten. Dat van die koffie had verdachte al bij de politie bekend. Van die bierkratten kon hij zich niets herinneren. Daarvan was het bewijs ook overigens zwak. Videobeelden en verklaringen van het winkelpersoneel gaven geen uitsluitsel. En ondanks krampachtige pogingen van de jongste rechter om ook hiervan het bewijs op de zitting rond te krijgen, waren advocaat en officier van justitie het met elkaar eens. Vrijspraak. De rechtbank zal er wel in meegaan. Want uit de vragen van de jongste rechter bleek dat hij het dossier niet goed had bestudeerd.  Verdachte werd bijgestaan door een bekwame advocaat en de officier van justitie was […]
29 juni 2012

De verdachte die tot inkeer kwam

Rechtbank Groningen, zitting 21 juni 2012 De verdachte zat er wat verloren bij. Blanco strafblad en op 54 jarige leeftijd aangehouden voor bezit en handel in allerlei verdovende middelen. Op staande voet ontslag en sinds ongeveer een half jaar in detentie.  Vrouw en andere familie waren in geen velden of wegen te bekennen. Zijn advocaat was de enige die hem bijstond. Tegenover hem een, naar later bleek, ijzerenheinige officier van justitie en een rechtbank, bestaande uit een ervaren voorzitter,  een vermoeid ogende oudste rechter en een jongste rechter, die slechts opviel door het stellen van een overbodige vraag. Het lot van bijzitters heeft iets tragisch. Vaak stellen ze, om er niet geheel als decorstuk bij te zitten, een enkele vraag, daarbij vriendelijk kijkend naar de voorzitter. Die moet zich namelijk niet geschoffeerd voelen. Niet veel vragen dus en vooral de indruk wekken dat je meetelt! en het dossier goed gelezen hebt. De voorzitter maakte er een lange monoloog van. Duidelijk een man van de praktijk, geen ambachtelijk  jurist. Niet iemand dus voor het verfijnde juridische werk. Vriendelijk en voorkomend met een focus op de feiten. Zo kende ik hem ook van de studie. De jongste rechter kende ik ook. Zij had […]